πηγή: ΕΡΤnews
Βραδάκι Σαββάτου της 13ης Σεπτεμβρίου 1986 γύρω στις 8:30, τα κτήρια στην πόλη της Καλαμάτας, ταλαντώθηκαν στην δόνηση των 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Δεν άντεξαν και κατέρρευσαν.
Ένας σωρός ερειπίων, από παλαιές κατασκευές υπενθύμισε ότι στις 20 Σεπτεμβρίου 1867 ένας σεισμός > 6 Ρίχτερ είχε κτυπήσει την Μάνη, ενώ ο αμέσως μεταγενέστερος σημειώθηκε το 1947. Η ζημία ξεπέρασε τα 670 εκατ. σε σημερινό νόμισμα ευρώ.
Οι εργασίες ανοικοδόμησης διήρκεσαν πέντε χρόνια και έκτοτε η Καλαμάτα είναι αγνώριστη. Επικεφαλής στο έργο του επανασχεδιασμού της πόλεως ήταν ο Δήμος.
37 χρόνια μετά ο Σταύρος Μπένος θυμάται εκείνη την ημέρα που χάραξε την μνήμη των κατοίκων της Καλαμάτας και έγινε η αιτία για να λένε αργότερα «σεισμός σωσμός». Δηλαδή, ο καταστροφικός σεισμός έγινε η αφορμή για να δημιουργηθεί μια νέα πόλη και «σώθηκαν».
Μετά το σόκ, την θλίψη για τις απώλειες, και με την βοήθεια ενός εμπνευσμένου μηχανικού, οραματίστηκαν, ανασυντάχθηκαν και επανασχεδίασαν την πόλη, που αποτελεί ένα κόσμημα για την Πελοπόννησο.
Σήμερα ο πρώην δήμαρχος είναι επικεφαλής της Επιτροπής για την Ανασυγκρότηση της βόρειας Εύβοιας, όπου οι φωτιές κατέστρεψαν περιουσίες και φυσικό πλούτο. Ο Στρατηγικός Σχεδιασμός (Master Plan) για την Ανασυγκρότηση της Βόρειας Εύβοιας, με τίτλο, «Μια σύνθεση ονείρων» περιλαμβάνει 71 έργα και δράσεις προϋπολογισμού 400 εκ. ευρώ και έχει στόχο να υλοποιήσει τα όνειρα των κατοίκων για το μέλλον του τόπου τους. Όπως λέει ο κ. Μπένος «η Βόρεια Εύβοια θα είναι αγνώριστη σε 20 χρόνια, όχι σε ένα-δυο χρόνια, όπως και στην Καλαμάτα τώρα φαίνονται τα αποτελέσματα».
Πόσο η εμπειρία από την Καλαμάτα και την Εύβοια μπορεί να αξιοποιηθεί στην Θεσσαλία; Ο Σταύρος Μπένος έχει ήδη προσδιορίσει τα βασικά σημεία για να μετατραπεί η καταστροφή στον θεσσαλικό κάμπο σε ευκαιρία. Με τα 4Α μπορεί να γίνει ένας συνολικός, και ολιστικός επανασχεδιασμός για το οικιστικό και το αγροτικό κομμάτι που έχει πληγεί.
Σύμφωνα με τον κ. Μπένο, όλα ξεκινούν με την Ανάσχεση, καθώς η Θεσσαλία έχει μόνο μια λεκάνη απορροής τον Πηνειό, που δεν μπορεί να απορροφήσει τόσο μεγάλους όγκους νερού και να τους διοχετεύει σε χωριά και καλλιέργειες. Χρειάζονται πολλά μικρά φράγματα για να ανασχέσουν τα νερά. Και αυτά μπορούν να παράγουν καθαρή ενέργεια που είναι το δεύτερο και αφορά την Αειφόρο παραγωγή ενέργειας, δηλαδή καθαρής ενέργειας για τους αγρότες, που θα έχουν χαμηλό κόστος και αυτάρκεια έναντι του συστήματος .
Το τρίτο στοιχείο είναι η Άρδευση που μπορούν να προκύψουν από την ανωτέρω διαχείριση των υδάτων, μέσω των φραγμάτων και το τέταρτο αφορά την Αναδιάρθρωση των καλλιεργειών.
Μια ολιστική και ανθρωποκεντρική εικόνα που θα αναδιαμορφώσει την περιοχή, σύμφωνα με τον κ. Μπένο. «Η καταστροφή συνοδεύεται και από την ελπίδα, για να παρθούν μεγάλες αποφάσεις και να δημιουργηθούν νέες προοπτικές».