Ο καθολικός χωρικός σχεδιασμός της χώρας
Η σημερινή κατάσταση
Η χώρα μας έχει ένα πολύ μεγάλο έλλειμμα, που δεν της επιτρέπει να αναπτύξει μια σοβαρή περιβαλλοντική πολιτική με αναπτυξιακά χαρακτηριστικά. Δεν έχει ολοκληρώσει την απεικόνιση της γης (κτηματολόγιο, δασολόγιο) και ταυτόχρονα δεν υπάρχουν κανόνες πάνω σε αυτή την απεικόνιση (χωροταξία, πολεοδομία). Αυτό έχει ως συνέπεια την ανάπτυξη ενός απέραντου πελατειακού δικτύου, που εκμεταλλεύεται την έλλειψη κανόνων και αυθαιρετεί με τρόπο ακραίο (από το καθεστώς της εκτός σχεδίου δόμησης μέχρι την ανάπτυξη επενδυτικών σχεδίων) εις βάρος των νομοταγών πολιτών και των υγιών επιχειρηματικών δυνάμεων της χώρας. Ο μόνος τρόπος να αλλάξει η χώρα σελίδα, είναι ο ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ Χωρικός Σχεδιασμός της Χώρας, τόσο ο υπερκείμενος (Χωροταξικός), όσο και ο υποκείμενος (πολεοδομικός) σε συνδυασμό με την ΚΑΘΟΛΙΚΗ αποσαφήνιση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος.
Για το σκοπό αυτό:
· Ανατίθενται και παρακολουθούνται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος σε στενή συνεργασία με την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την επιστημονική κοινότητα το σύνολο των Χωροταξικών (Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο, Τομεακά Χωροταξικά Σχέδια, Περιφερειακά Χωροταξικά Σχέδια) και Πολεοδομικών ( Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια και Σχέδια Χωροταξικής Οργάνωσης Ανοικτών Πόλεων) Μελετών ταυτόχρονα, γιατί υπάρχει άμεση επιστημονική-οργανωτική-αναπτυξιακή και πολιτική αλληλεπίδραση.
· Προωθείται με ταχύτερους ρυθμούς το Εθνικό Κτηματολόγιο και Δασολόγιο σε συνδυασμό με την προώθηση θεσμικών πλαισίων, που θα ρυθμίζει ενιαία και αδιαίρετα τα θέματα προστασίας και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, που θα δίνει οριστικές λύσεις και στην καταπατημένη δημόσια γη και στο πρόβλημα του αιγιαλού και της παραλίας.
· Αποκαθίσταται η ιεραρχία του συστήματος σχεδιασμού με την ευρύτερη δυνατή αποκέντρωση και αποσαφήνιση του ρόλου της Κεντρικής Διοίκησης, της Περιφερειακής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Συμβουλίου της Επικρατείας.
· Σχεδιάζεται η σταδιακή αντικατάσταση της εκτός σχεδίου δόμησης ιδιαίτερα στις νησιωτικές και παράκτιες περιοχές με το σχεδιασμό χρήσεων (μέσω ειδικών χωροταξικών μελετών) στον εκτός σχεδίου χώρο. Απαγορεύεται η κάθε είδους δόμηση σε κορυφογραμμές με υψόμετρο πέραν των 400 μέτρων.
Για να έχει επιτυχία το παραπάνω σχέδιο απαιτείται άμεση οργάνωση με εντελώς επιχειρησιακή λογική από το νέο Υπουργείο Περιβάλλοντος ΟΛΩΝ των μεγάλων στόχων που αναπτύχθηκαν στο προηγούμενο κεφάλαιο (χωρική οργάνωση της Χώρας, Κτηματολόγιο, Δασολόγιο, αιγιαλός και παραλία). Το Επιχειρησιακό αυτό σχέδιο θα μπορούσε να συνδεθεί και με όλες τις άλλες πολιτικές του Υπουργείου (Προστατευόμενες Περιοχές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στερεά και υγρά απόβλητα, εκπομπές ρύπων κ.ο.κ.). Τα επιχειρησιακά αυτά σχέδια έχουν σαφές χρονοδιάγραμμα με ενδιάμεσες προτεραιότητες, πόρους, υψηλή πολιτική στήριξη και παρακολούθηση από το ΥΠ.Π.Ε.Κ.Α και δυναμική παρουσία της Περιφερειακής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της επιστημονικής κοινότητας, των οικολογικών οργανώσεων και των πολιτών.
Για την αποτελεσματική εφαρμογή όλων αυτών των σχεδίων απαιτείται ριζική αλλαγή της δομής (οργανισμού του νέου υπουργείου), προκειμένου να αποκτήσει κάθετη δομή κατά το πρότυπο των Εφορειών του Υπουργείου Πολιτισμού. Έτσι, το «μάτι» του Υπουργείου θα είναι παντού και των σώμα των περιβαλλοντολόγων, αρχιτεκτόνων, πολεοδόμων, χωροτακτών, δασολόγων κλπ που θα το στελεχώσουν θα παράγει ενιαία εσωτερική ιδεολογία, όπως έχει συμβεί με το σώμα των Ελλήνων αρχαιολόγων και την τόσο αποτελεσματική προστασία των μνημείων.
Έχω απόλυτα την πεποίθηση ότι το σχέδιο αυτό μπορεί να αποτελέσει την καλύτερη «προίκα» του προγράμματος ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ και ταυτόχρονα το μεγαλύτερο μεταρρυθμιστικό όχημα κυρίως στο συμβολικό επίπεδο αλλαγής συνειδήσεων και νοοτροπίας ενός ολόκληρου λαού, που βρίσκεται σε απόλυτη ύπνωση στα θέματα της προστασίας του περιβάλλοντος. Παραλλήλως, η λειτουργία του Πράσινου Ταμείου αποκτά ένα πολύ βαθύ και πυκνό ιδεολογικό υπόβαθρο. Τέλος, οι ξεκάθαροι κανόνες θα αποτελέσουν το σημαντικότερο κίνητρο και εφαλτήριο για την ανάπτυξη μιας δυναμικής και υγιούς επιχειρηματικότητας.